Optymalizacji produkcji biogazu
Monitorowanie składników biogazu (głównie metanu i dwutlenku węgla) pozwala na optymalizację procesów fermentacji, co prowadzi do większej efektywności produkcji gazu.
Analityka gazowa w procesach zachodzących w biogazowniach może przyczynić się do:
Monitorowanie składników biogazu (głównie metanu i dwutlenku węgla) pozwala na optymalizację procesów fermentacji, co prowadzi do większej efektywności produkcji gazu.
Kontrola kaloryczności biogazu oraz monitorowanie zawartości metanu pozwala na optymalizację produkcji energii elektrycznej i cieplnej z biogazu.
Analiza siarkowodoru i amoniaku pozwala na zapobieganie korozji urządzeń i systemów biogazowni oraz minimalizowanie uszkodzeń mechanicznych.
Regularne pomiary emisji gazów takich jak H₂S, CO czy amoniak pomagają w zapewnieniu zgodności z normami ochrony środowiska, a także w minimalizowaniu emisji niepożądanych substancji do atmosfery.
Monitorowanie gazów toksycznych, takich jak tlenek węgla i siarkowodór, zapewnia bezpieczeństwo pracowników oraz zapobiega niebezpiecznym sytuacjom w biogazowniach.
Metan (CH₄): Biogaz jest głównie złożony z metanu, który stanowi około 50-70% jego objętości. Pomiar stężenia metanu jest kluczowy, ponieważ metan jest głównym nośnikiem energii w biogazie, wykorzystywanym do produkcji energii elektrycznej i ciepła.
Dwutlenek węgla (CO₂): CO₂ jest drugim głównym składnikiem biogazu, ale nie ma wartości energetycznej. Jego obecność jest ważna, ponieważ wpływa na kaloryczność gazu. Monitorowanie jego stężenia pomaga w określeniu efektywności procesu fermentacji i czystości gazu.
Siarkowodór (H₂S) jest niepożądanym składnikiem biogazu, ponieważ może powodować korozję urządzeń oraz jest toksyczny i nieprzyjemny zapachowo. Wysokie stężenie H₂S może również negatywnie wpływać na proces fermentacji i produkcję biogazu. Monitorowanie H₂S pozwala na kontrolowanie jakości biogazu i podejmowanie działań zapobiegających problemom z korozją oraz zdrowiem pracowników.
Jest również niepożądanym składnikiem biogazu, szczególnie w procesie fermentacji, gdzie nadmiar amoniaku może hamować działalność mikroorganizmów odpowiedzialnych za fermentację. Ponadto, amoniak jest gazem szkodliwym i może prowadzić do emisji nieprzyjemnych zapachów.
Może być obecny w biogazie, choć w niewielkich ilościach. Jego obecność wskazuje na niepełne spalanie lub problemy z fermentacją. W biogazowniach monitorowanie CO jest kluczowe w kontekście jakości biogazu oraz bezpieczeństwa, ponieważ CO jest gazem toksycznym.
Tlen (O₂) w biogazie powinien być na minimalnym poziomie, ponieważ fermentacja metanowa zachodzi w warunkach beztlenowych. Obecność tlenu może wskazywać na niedoskonałość procesu fermentacji lub na nieprawidłowe warunki w biogazowni. Regularne monitorowanie poziomu tlenu pozwala na zapobieganie problemom związanym z niepożądanym utlenianiem w procesie.
Gazy śladowe, takie jak azot (N₂), metan, czy inne substancje chemiczne, mogą również występować w biogazie w niewielkich ilościach. W zależności od specyfiki instalacji i surowca, który jest używany do produkcji biogazu, mogą pojawić się także inne niepożądane zanieczyszczenia.